Często pytacie mnie co zrobić by poprawnie używać czasów CONTINUOUS w praktyce. Właśnie dlatego w dzisiejszym wpisie pokażę Wam co je wszystkie łączy i jak oraz kiedy możecie stosować je w praktyce. Pokażę Wam po jednym przykładzie tego jak stosować czas PRESENT CONTINUOUS (teraźniejszy ciągły), PAST CONTINUOUS (przeszły ciągły), FUTURE CONTINUOUS (przyszły ciągły) oraz po krótce wyjaśnię co je łączy. Jeśli macie ochotę zapraszam także do obejrzenia filmiku na moim fanpage’u na Facebooku, gdzie omawiam różnice w stosowaniu PRESENT SIMPLE i PRESENT CONTINUOUS, gdyż to także wiele Wam ułatwi. Link do  tego filmiku znajdziecie TUTAJ (Kliknij w niebieski tekst) 

 


Wszystkie czasy CONTINUOUS łączy to, że podkreślają/ opisują PROCES,
który ma/miał/ lub będzie miał miejsce w danym momencie. 

 

Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z czasami CONTINUOUS zobacz mój wcześniejszy wpis gdzie dokładnie pokazuję strukturę czasów CONTINUOUS i wprowadzam Cię dokładniej w ich skuteczne stosowanie -> KLIKNIJ TUTAJ i sprawdź JAK I KIEDY STOSOWAĆ CZASY CONTINUOUS. Jeśli natomiast chcesz lepiej zrozumieć co te czasy łączy porównaj  poniższe przykłady 🙂

PRESENT CONTINUOUS (CZYNNOŚCI NIEDOKOŃCZONE OBECNIE)

Czasu Present Continuous używamy mówiąc o tym co dzieje się w danej chwili/ w danym momencie – a więc mówiąc o czynnościach niedokończonych. np.

I AM HAVING BREAKFAST (NOW).
Ja (w tej chwili) jestem w trakcie jedzenia śniadania.


-> Mówiąc takie zdanie informuję rozmówcę, że jestem jeszcze w procesie (czynność, o której mówię jeszcze się nie skończyła.)

 

PAST CONTINUOUS (CZYNNOŚCI TRWAJĄCE W PRZESZŁOŚCI)

Czasu Past Continuous używamy by mówić o czynnościach i procesach, które miały miejsce w konkretnym momencie w przeszłości. Stosuj ten czas by powiedzieć, że w danym, zakończonym już momencie (np. wczoraj o 6 rano) byłaś/ byłeś w trakcie wykonywania jakiejś czynności. Nie ma znaczenia czy czynność ta obecnie jest już zakończona i czy w ogóle ją dokończono – liczy się to, że w momencie do którego odnosisz się w swojej wypowiedzi Ty (lub inna osoba) byłeś/byłaś w trakcie wykonywania tej czynności. np.

I WAS HAVING BREAKFAST (THEN).
Ja (wtedy/ w tamtej chwili) byłam w trakcie jedzenia śniadania.


-> Mówiąc takie zdanie podkreślam, że w danym/ „w tamtym”/ momencie byłam w procesie czyli wykonywałam czynność, która jeszcze się (w tamtym momencie) nie skończyła (np. wczoraj o 6.00 rano)

 

FUTURE CONTINUOUS (CZYNNOŚCI, KTÓRE BĘDĄ TRWAŁY W PRZYSZŁOŚCI)

Czasu Future Continuous używamy mówiąc o tym, że w jakimś konkretnym momencie w przyszłości będziemy w trakcie wykonywania jakiejś czynności. Czas ten podkreśla więc jedynie, że będziemy w trakcie jakiegoś działania (nie mówi nam nic o tym czy dane działanie ukończymy etc.) Czasu tego używamy by podkreślić co będziemy robić w jakimś konkretnym momencie (np. jutro o 6 rano) Zobacz:

I WILL BE HAVING BREAKFAST (THEN).
Ja (wtedy) będę w trakcie jedzenia śniadania.


-> Mówiąc to zdanie podkreślam, że  „wtedy” czyli w w konkretnym momencie w przyszłości/ będę w jakimś procesie/ czyli będę w trakcie wykonywania czynności, o której mówię teraz. Zauważ, że informuję w tym zdaniu, że czynność ta będzie trwała w momencie, o którym teraz jest mowa (czyli np. jutro o 6.00 rano) nawet jeśli jeszcze nie zaczęłam wykonywać tej czynności.

 

KIEDY UŻYWAĆ CZASÓW CONTINUOUS A KIEDY SIMPLE?


Czasy CONTINUOUS niemal zawsze odnoszą się do jakiegoś KONKRETNEGO MOMENTU (lub w wyjątkowych sytuacjach do tymczasowego okresu czasu) w jakim ktoś będzie W PROCESIE, czyli W TRAKCIE wykonywania jakiejś czynności.

Czasy SIMPLE (czyli tzw. czasy proste) natomiast zawsze odnoszą się do czynności powtarzalnych, prostych, typowych i w tym sensie informują o tym czy coś JEST/ BĘDZIE/ BYŁO zrobione a nie o tym czy w danym momencie czynność ta jest jeszcze w trakcie realizacji.

Mam nadzieję,że ten wpis wiele Wam ułatwił – jeśli uważasz go za przydatny – udostępnij go proszę klikając w niebieski przycisk nad wpisem 🙂 Dzięki temu będę wiedziała, że ta wiedza Wam pomaga i warto robić te wpisy częściej.

Uściski,

Kate