Wiele osób pyta mnie jak stosować tryby (okresy) warunkowe w języku angielskim. Jest to dosyć obszerny temat, więc omówię go w kilku oddzielnych wpisach. Dziś skupię się na głównej idei tak zwanego trybu warunkowego, a więc podpowiem Ci czym on jest, po co go właściwie stosować i dlaczego warto spojrzeć na tak zwane tryby lub okresy warunkowe nieco inaczej niż ma to miejsce w typowych, szkolnych podręcznikach. Nazwa „tryb warunkowy” może być stosowana zamiennie z nazwą „okres warunkowy”. To tylko geografia słowna 😉

TRYBY WARUNKOWE  – PRAWDA CZY FAŁSZ? 

Warto wiedzieć, że wypowiedzi, które tworzymy za pomocą trybów warunkowych są co do zasady związane z bardzo konkretnymi, jasno określonymi warunkami, które mogą być albo realne (czyli „rzeczywiste” lub możliwe do spełnienia), albo nierealne (czyli fizycznie niemożliwe lub bardzo mało prawdopodobne). Osobiście, po ponad 11,000 przepracowanych w nauczaniu godzin mogę śmiało stwierdzić, że warto zainwestować czas w to by zamiast na sucho wkuwać regułki, w pierwszej kolejności zastanowić się właśnie, czy sytuacja, o której mowa w danym zdaniu jest PRAWDĄ, czyli czymś RZECZYWISTYM/ REALNYM, czy też FAŁSZEM, czyli czymś NIERZECZYWISTYM/ NIEREALNYM do spełnienia.

TRYBY WARUNKOWE – TERAŹNIEJSZOŚĆ, PRZESZŁOŚĆ, PRZYSZŁOŚĆ?

Dlaczego to takie ważne? Ponieważ, kiedy jakiś warunek jest bardzo możliwy do zrealizowania, czyli „rzeczywisty” w zakresie jego realizacji, to będziemy trzymać się pierwotnego czasu, którego dane zdanie dotyczy, natomiast jeśli dany warunek jest niemożliwy do spełnienia, czyli „nierealny” pod kątem prawdopodobieństwa jego realizacji (np. gdy dana sytuacja dotyczy przeszłości i nie możemy jej zmienić) to będziemy „cofać” się o przysłowiowy krok wstecz względem czasu, którego dotyczy dana wypowiedź. Przysłowiowy „krok wstecz” dodatkowo podkreśla nierealność danego warunku, a więc to, że nasza wypowiedź to bardziej gdybanie niż realne planowanie.

Ponieważ temat może wydawać się nieco zakręcony, koniecznie kliknij tutaj aby zobaczyć kolejny wpis i konkretne przykłady trybów warunkowych związane z zastosowaniem zasady: PRAWDA vs. FAŁSZ oraz przysłowiowego „KROKU WSTECZ” w sytuacjach, kiedy stawiany przez Ciebie warunek jest niemożliwy/ nierealny do spełnienia.